Μακ Μίλαν, Έντουιν Μάτισον

(Edwin Mattison MacMillan, Ρεντόντο Μπιτς, Καλιφόρνια 1907 – 1991). Αμερικανός φυσικοχημικός. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια. Ανακηρύχτηκε διδάκτορας του πανεπιστημίου του Πρίνστον (1932) και λίγο αργότερα έγινε καθηγητής του πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνιας· σε αυτήν την έδρα παρέμεινε έως το 1941, οπότε η αμερικανική κυβέρνηση τον κάλεσε να πάρει μέρος στη μελέτη και στην κατασκευή των συσκευών ραντάρ, των ακουστικών σηματοδοτών για τα πλοία και στη δημιουργία των πρώτων ατομικών βομβών. Το 1946 επέστρεψε στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ και αφιερώθηκε στη μελέτη ενός νέου επιταχυντή σωματιδίων, με περισσότερα πλεονεκτήματα έναντι του ήδη σε χρήση κυκλότρου, του συγχρότρου. Ο M.Μ., σε συνεργασία με τον Φίλιπ Άμπελσον, ανακάλυψε το πρώτο υπερουράνιο στοιχείο (1940): βασιζόμενος στις προβλέψεις που έκανε ο Φέρμι σχετικά με τη συμπεριφορά των ισοτόπων του ουρανίου και ειδικά του U²³⁹, κατόρθωσε να απομονώσει το στοιχείο με ατομικό αριθμό 93 (ποσειδώνιο). Συνέχισε τις μελέτες επί των υπερουρανίων και πέτυχε, σε συνεργασία με τον Σίμποργκ, να απομονώσει το στοιχείο με ατομικό αριθμό 94 (πλουτώνιο). Για τις ανακαλύψεις αυτές, τιμήθηκε το 1951, μαζί με τον Σίμποργκ, με το βραβείο Νόμπελ χημείας.